Intelektualizmi islam

Author: Murad Vilfred Hofman



Është shumë e rrezikshme të predikosh të ardhmen, aq më pak të bësh ashtu pa shikuar së pari të kaluarën. Është nga modelet dhe leksionet e historisë se mundemi të bëjmë supozime rreth së ardhmes. Duke qenë se është kështu, mund të bëhen disa deduksione me vlerë nga historia islame.



Teza e parë:

Historia islame gjithmonë ka pasur komponentën intelektuale. Në Kur’an, Allahu i Lartësuar udhëzon njerëzit për të vështruar, për të menduar, për të reflektuar dhe për ta përdorur arsyen me qëllim që ta kuptojnë botën dhe pozitën e tyre në të. Kur’ani është libri i vetëm “i shenjtë” që bën një thirrje të atillë dhe, rrjedhimisht, Islami ka qenë kryesisht fe racionale.



Teza e dytë:

Islami, që nga fillimi, inkurajonte dhe kërkonte aktivitet intelektual dhe trajnim. Islami është fe e jo filozofi, dhe Pejgamberi Muhamed, alejhi selam, ishte i dërguar e jo profesor teologjie. Asgjëmangut, Islami kërkonte dhe kërkon aktivitet intelektual. Më herët, këto aktivitete kryesisht merrnin trajtën e grumbullimit, shqyrtimit dhe sistematizimit të Shpalljes dhe Traditës pejgamberike – Sunetit. Në këtë kontekst, Hasan el-Basriu, Malik ibën Enesi, ibën Is’haku, Buhariu, Taberiu e të tjerë zhvilluan historiografinë, linguistikën e jurisprudencën në nivele të pashembullta.

Në civilizimin islam të Damaskut, Bagdadit, Lahores, Kordobës, Sevilës, Granadës, el-Fustatit, Hajranit e Fesit, muslimanët u bënë kujdestarët e mrekullisë intelektuale greke. Për më tepër, ata zhvilluan e përtërinë trashëgiminë klasike, më në fund për të prodhuar traditën e tyre unike intelektuale. Aktet heroike intelektuale evropiane të Renesansës do të ishin të papërfytyrueshme pa ibën Sinain, ibën Ruzhdin, el-Birunin, el-Havarizmin, er-Raziun, ibën el-Hejthemin, ibën Batutën e ibën Haldunin.

Do të ishte gabim të pohohej se njerëz si ibën Hanbeli, el-Esh’ariu, ibën Hazmi e ibën Tejmije nuk qenë intelektualë për shkak se arritën në konkluza e mendime ortodokse. Ibën Hanbeli u përpoq me ngulm për ta mbrojtur doktrinën islame nga filozofia greke. El-Esh’ariu, nëpërmjet kritikës së tij radikale të epistemologjisë, nuk pranonte realizueshmërinë e deduksioneve metafizike. Ibën Hazmi mohonte përdorimin e kijasit (analogjisë) dhe tefsirit (komentimit të Kur’anit) në disa situata. Ibën Tejmije neveritej për shkak se neoplatonizmi e gnosticizmi patën arritur pikëmbështetje në Islam përmes qarqeve sufite. Sidoqoftë, që të gjithë ata përdorën analiza intelektuale për të arritur te konkludimet e mendimet e tyre, kështu duke përjetësuar traditën intelektuale të Islamit.

Orientalistët perëndimorë janë gabim kur hedhin fjalën se Islami gjithnjë ishte monolitik. Në fakt, ai ishte pluralistik në praktikë dhe në rrafshin e mendimit intelektual. Me përjashtim të tevhidit (doktrinës së njëshmërisë së Zotit) dhe përfundimit të Shpalljes së Zotit, pothuaj gjithçka, duke përfshirë këtu edhe trajtat e zbatimit të katër shtyllave të tjera të Islamit, ishte e hapur për diskutim. Brenda jurisprudencës islame, jo vetëm që u zhvilluan pothuajse dhjetëra medhhebe (shkolla juridike), por edhe mësoheshin në të njëjtën kohë, si, për shembull, në Mekë – një akt ky intelektual heroik i panjohur në asnjë sistem tjetër të së drejtës.

Nocioni i taklidit (pasimit të verbër) – në vetvete joracional – shkaktoi dëm të konsiderueshëm duke ndrydhur qitjen e risive madje edhe që s’kishin të bëjnë me akiden, ibadetet dhe muamelatet. Sidoqoftë, edhe përgjatë dominimit të taklidit, bota muslimane nuk ndaloi së zhvilluari intelektualisht, siç mund të ilustrojmë me shembullin e Arabiut, shejh Velijullahut e Muhamed Abdulvehabit.

Në filozofi, betejat intelektuale qenë të forta, po ashtu. Kjo qartësohet kur lexohet kritika themelrrënuese të Gazaliut mbi filozofinë (Et-Tahafut ’ul-felasife / Vetëshkatërrimi i filozofëve) dhe me replikën e njëjtëtrajtshme në mendim nga Rushdi (Et-tahafut ’ut-tahafut / Vetëshkatërrimi i vetëshkatërrimit). Sa flladitës dhe qetësues është diversiteti në mendim, sikurqë Pejgamberi ynë e vlerësoi, është bekim. Nuk është me aq rëndësi për t’u thënë, por, nëse Rushdi do të kishte jetuar sot dhe të kishte shkruar, me Emrin e Allahut, një musliman fanatik bashkëkohor do t’ua merrte jetën pikëpamjeve të tij.



Teza e tretë:

Mungesa e pluralizmit do të thotë dekadencë. Islami gjithmonë ka qenë pluralist. Konfliktet në mes Aishes e Aliut, Muaviut e Aliut, dhe Aliut e harxhitëve qenë jo vetëm të llahtarshme, po edhe të përgjakshme. Të këtilla qenë edhe konfliktet në mes emevitëve e abasitëve, mu’tezilitëve e esh’aritëve, sunitëve e shi’itëve etj., për të mos e përmendur shtypjen e përgjakshme të ekstremizmit sufit në rastin e el-Hal-laxhit. Këto përpjekje për ta bërë Islamin monolitik rezultuan në jo vetëm pothuaj pluralizmin intelektual, por edhe futën në një fazë dekadence prej së cilës ne vetëm se kohëve të fundit kemi filluar të zgjohemi.

Dekadenca muslimane rezultoi edhe nga shkaktarë të tjerë, po ashtu, duke përfshirë edhe rrënimet kulturore të bëra nga sulmi mongol dhe rekonkusita katolike në Spanjë. Pasiguria politike dhe ekonomike çoi muslimanët nën dhe. Feja u privatizua, u vullgarizua dhe u kategorizua si e ashpër në detajet më anësore. Në këtë drejtim, Islami arriti të mbijetojë nga kolonializimi perëndimor dhe ai sovjetik. Ky është lajmi i mirë. Megjithëkëtë, lajmi për të të ardhur keq është se në këtë mënyrë si mbrojtës u bë politikisht jorelevant dhe pothuaj talmudik në përtejligjësimin e vet. Në tërë këtë proces, edhe sufizmi u degjenerua në kategori të thjeshtë e Islamit, spiritualizmi origjinal i të cilit u ritualizua.

Faktor tjetër me rëndësi ndaj dekadencës islame ishte tirania politike. Despotizmi dhe dhunimi i kritikës fetare u bë dhe mbeti rregull në botën islame. Duke zhvilluar të drejtën e tyre penale administrative (et-ta’zirin), sundimtarët u vetemancipuan, jo vetëm nga ulematë e tyre, por edhe nga vetë Sheriati. Cenzura u shndërrua në varësi deri në maksimum; në shekullin XX, ulematë qenë refuzuar nga lëvizjet rinore islame.



Duke qenë se kjo është e kaluara, si është e tashmja, pra?

Për të parën herë, bota bashkëkohore është kolonializuar nga një civilizim i vetëm – Oksidenti. Ky proces, sipas rrugës së Renesancës së mëvonshme, gjeti lidhjet e veta me Ndriçimin evropian, që njihet edhe si Projekti i Modernitetit. Duke pasur origjinën në Evropë, e përjetimin në Amerikë, mendimi oksidental, teknologjia, produktet dhe shumë gjëra të tjera dominojnë në këtë glob. Bota është duke përdorur një gjuhë – anglishten. As greqishtja, as latinishtja e as arabishtja nuk mbërritën ndonjëherë deri në këtë shkallë.

Meqë civilizimet e mëdha gjithnjë shtrihen, ky nuk është aq i pazakontë, përveç se në horizont, në të parë. Ajo që është e pazakontë, gjë që është shkatërruese, është se ideologjia oksidentale, përndryshe ideologjia në origjinë e bazuar në supozime ateiste, është duke u bërë globale. Kritika e Kantit mbi metafizikën dhe çmontimet e tij të dëshmive të Zotit, shpifjet e Marksit se feja është opium për njerëzit dhe social-darvinizmi i përhapur nga Niçe tanimë janë monedhë e zakonshme, siç është dëshmuar nga katastrofat e Luftës së Parë Botërore, stalinizmit, Holokaustit, Luftës së Dytë Botërore, maoizmit dhe spastrimit etnik.

Sidoqoftë, skena bashkëkohore karakterizohet edhe me fizikën postnjutoniane të futur nga Planku (Planck), Ajnshtajni, Hahni (Hahn) dhe Hajzenbergu (Heisenberg); matematika e re e futur nga Frege; medicina dhe mikrobiologjia e re; dhe teknologjia e re e komunikimit. E duke qenë se është e tashmja, cila është ardhmëria e Islamit në shek. XX?



Supozimi i parë:

Me t’i dhënë revolucionin e komunikimit, Islami, sikurqë gjithnjë ka pasur për qëllim të jetë universal, do të bëhet universal.



Supozimi i dytë:

Anglishtja do të bëhet gjuha kryesore e Islamit për thirrje (davet).



Supozimi i tretë:

Dijetarët muslimanë do të shpërngulen në Perëndim. Shkencëtarët gjithmonë kërkojnë ambiente të favorshëm për hulumtimet e tyre dhe kjo u jep përparësi të madhe vendeve ku liria akademike është e garantuar dhe aty ku nuk persekutohesh për botim pikëpamjesh jo të mirëseardhura. Vetëm se ka ndodhur një eksod i shkencëtarëve të kualifikuar muslimanë në Evropë, në SHBA dhe në Kanada. Në vitin 1999, Çmimi i parë Nobël në shkencat natyrore i qe dhënë një muslimani suni, një egjiptiani që punonte në Gjermani dhe në SHBA.



Supozimi i katërt:

Intelektualët laikë do të bëhen gjithnjë e më shumë më të rëndësishëm. Në të kaluarën, korruptueshmëria e ca dijetarëve dhe bashkimi i ngushtë i tyre me qeveri shpiu në dominim të reformatorëve laikë. El-Afganiu, Hasan el-Bena, Sejid Kutbi, Muhamed Asadi, Muhamed Ikballi, ebu A’la el-Mevdudi, Absa Madani dhe liderë të tjerë të lëvizjeve islame nuk ishin prodhim i ndonjë trajnimi tradicional prej dijetari. Ky trend është gati të rritet, duke ia restauruar Islamit idealin e një feje jashtë klerit të shenjtë dhe “kishës” së institucionalizuar.



Supozimi i pestë:

Muslimanët do të prodhojnë “oksidentalistë”. Në kohën e Pejgamberit Muhamed, alejhi selam, muslimanët kishin qasje te çifutët dhe te të krishterët dhe njohuritë rreth feve të tjera monoteiste ishin në dispozicion në plan lokal. Më vonë kjo ndryshoi, dhe se Oksidenti dhe Orienti u zhvilluan ndaras. Orientalistët e krishterë, duke filluar nga Xhoni nga Damasku, filluan të diskretitojnë Islamin. Muslimanëve u mungonin specialistët e krishterë deri në shekullin XX, kur të krishterët në masë të madhe filluan të konvertohen në Islam.



Supozimi i gjashtë:

Muslimanët do t’i rreken çështjes së Sunetit (traditës pejgamberike). Muslimanët nuk kanë problem sa i përket Kur’anit, por për sa i përket Sunetit po. Goldziheri, Margoljuthi (Margoliuth) dhe Shahti (Schacht) nuk qenë justifikuar në të qenët skeptikë në mënyrë të vrullshme, por megjithatë kishin të drejtë kur pohonin se disa pjesë të trupit të haditheve të Pejgamberit Muhamed, alejhi selam, janë të diskutueshme. Dr. Fazlur Rahman, në librin e tij “Metodologjia islame nëpër histori”, identifikoi një faktor të madh sa i përket kësaj çështjeje kur nxirrte në pah faktin se që nga koha e imam Shafiut muslimanët ndjenin obligim të projektonin tërë Sunetin ekzistues deri në kohën e Pejgamberit Muhamed, alejhi selam. Tanimë të pajisur me metodologji të reja për kritikë me bazë historike, duke përfshirë këtu edhe analizat linguistike-gjuhësore me kompjuter, intelektualët muslimanë të shek. XXI duhet të jenë të aftë të rivendosin autenticitet në maksimum për pjesën më të madhe të Sunetit.



Supozimi i shtatë:

Nëse haset në sfidë rreth Sunetit, intelektualët muslimanë do të prodhojnë modele bindëse, të tilla që do të ngërthenin të drejtat njerëzore dhe të drejtat e grave, për një ekonomi dhe shtet islam. Qëkur Pejgamberi Muhamed, alejhi selam, diktoi Kushtetutën e Medines, muslimanët jo aq shpesh duheshin të bëjnë përpjekje intelektuale për t’iu dalë mbanë çështjeve të shtetit dhe qeverisjes. El-Mavardi dhe Nizam el-Mulku janë raste që dëshmojnë. Intelektualët e kohës së sotme përballen me një sfidë tjetër. Ata duhet të zhvillojnë, që nga fillimi, baza teorike të një demokracie islame, që do të thotë që nuk është teokraci si në kuptimin shi’it, as monarki e as komunitet pa sheriat. Ata duhet ta ndalin sfidën e integrimit të nocioneve perëndimore të të drejtave të njeriut në kornizën e jurisprudencës islame. Një pjesë nga kjo sfidë ngërthen restaurimin e të drejtave të grave nëpër gjithë globin dhe riinterpretim të Kur’anit, veçanërisht të pjesëve: 4:3, 4:34 dhe 2:228.



Supozimi i tetë:

Intelektualët muslimanë do të përpunojnë udhëzim për muslimanët dhimij. Prezenca e miliona muslimanëve në vende joislame është problem i ri në historinë islame. Veçanërisht India, nën sundimin britanik, përjetoi problem me këso përmasash. Muslimanët e këtillë, nën këto rrethana pra, kanë nevojë të dinë si të sillen kur janë nën ligj joislam, posaçërisht në çështjet e martesës, shkurorëzimit, trashëgimisë, varrosjes, therjes hallall dhe kamatës. Pra, na duhet të paktën një medhheb për muslimanët dhimij.



Supozimi i nëntë:

Intelektualët muslimanë perëndimorë do të prodhojnë mënyra të reja të thirrjes në fe. Për 200 vite, bota islame ka përjetuar pasojat ushtarake, industriale e komerciale të Epokës së Arsyes, porse pa e kuptuar racionalizmin, shkencëtarizmin e përparimin evropian. Sot, për shkak të edukimit kolonial dhe imigrimit të muslimanëve në Perëndim, kemi numër rritës të intelektualëve muslimanë që mund ta kuptojnë ideologjinë perëndimore në sfondin e vet dhe me anë të vetë normave të saj. Këta intelektualë janë të pajisur t’i çmontojnë mashtrimet fundamentale të racionalizmit ndriçues të mendjes dhe besimin e tyre të përtejmë në racionalizëm, pjekuri dhe pavarësi të njeriut. Me fjalë të tjera, nëpërmjet të kuptuarit e ideologjisë perëndimore, ata mund ta heqin nga froni njeriun suprem dhe t’ia riinstalojnë besimin në Zot në pajtim të plotë me supozimet themelore të filozofisë dhe shkencës moderne. Intelektualët muslimanë do të duhet të nisin nga Dekarti, Kanti, Hume e Komte, por t’i shmangen së arrituri te Marksi, Darvini, Frojdi e Niçe. Detyra e tretë është t’ia rijapin bazat besimit duke e vënë në dukje iracionalizmin e ateizmit, ambivalencën e agnosticizmit dhe konceptin e rastësisë e gjasës së ekzistencës së Zotit, pra racionalizmin e besimit.



Supozimi i dhjetë:

Intelektualët muslimanë do të ndalen së vepruari në mënyrë apologjetike. Domosdoshmërisht kjo parasupozon ekzistencën e, që rrjedhimisht do të prodhojë, intelektualëve muslimanë që janë të sigurt dhe proaktivë, në vend se apologjetikë e reaktivë.



Supozimi i njëmbëdhjetë:

Intelektualët muslimanë kanë nevojë të jenë intelektualë. Ata duhet të luajnë një rol të veçantë, por kjo nuk do të thotë se të gjithë do të duhet të bëhen aktivistë. Përkundrazi! Do të paraqiste një kontribut të madh në funksion të përhapjes së Islamit nëse një intelektual musliman hiç më shumë se në mënyrë të qetë do të dëshmonte se mund të jetë një akademik i suksesshëm dhe, në të njëjtën kohë, musliman i bindur dhe praktikant. Rëndësia e kësaj dëshmohet nga reagimi i zakontë që e pranoj unë dhe muslimanë të tjerë: “Si mundet që njëri prej nesh, siç duket qartë se është mirë i edukuar dhe jo i marrë, ta zgjedhë atë fe!?”



Supozimi i dymbëdhjetë:

Islami do të bëhet feja dominante e shek. XXI. Nëse njëmbëdhjetë supozimet e mia të para janë të sakta, supozimi im i fundit është se, në dashtë Allahu, falë të ndikimit të intelektualëve muslimanë, në mënyrë shumë të sigurt Islami mund të bëhet feja dominante e shek. XXI, pak së paku në Amerikën Veriore dhe në pjesë të Evropës, me reperkusione (jehonë) të mëdha për tërë pjesën tjetër të globit.

Isha i sigurte qe qellimi juaj ishte perhapja ne faqet e ketij Forumi te teorise Islamike-Alhijra,dhe jo te fese muslimane.
Prandaj po te jap te perkthyer ne shqip :te gjitha keto perpjekje te islamisteve:Islami eshte nje ideologji politike dhe jo intelektualizem.
Pushtimi i Europes eshte pjese e perpjekjeve globale te Islamit per te dominuar boten


Fjalimi i mbajtur nga Geert Wilders me rastin e marrjes se Cmimit te Lirise, dhene nga Florida Security Council (Keshilli i Sigurimit te Floridas), Miami 27 prill 2009


Nga Geert Wilders


Jetojme ne kohera te veshtira. Europa mund te jete me te vertete drejt rruges se shkaterrimit. Jemi deshmitare te fluksit me te madh emigrator qe ka ndodhur ne histori. Ky fenomen rrezikon trashigimine tone kulturore, lirine tone, prosperitetin tone dhe kulturen tone. Do te kisha deshiruar te arrija ne vendin qe e quajne Shteti i Diellit me lajme me te mira, por do te ishte reduktuese te mohojme se situata eshte tejet e erret.


Do te duhej pak kohe per te kuptuar se ne çfare gjendje gjindemi aktualisht. Ndoshta ju, si amerikan, mendoni akoma se Europa eshte nje vend me nje kulture te madhe, dhe ka nje vizion te thedhe mbi gjithçka. Ndoshta shikoni emigracionin si nje diçka pozitive per nje vend, per faktin se ka sjellur nje kontribut te rendesishem per Shtetet e Bashkuara.


Europa qe ju njihni nga vizitat turistike apo nga tregimet e te pareve tuaj, eshte afer gremines. Jemi deshmitar te disa ndryshimeve rrenjesore qe do te nderrojne pergjithmone fatin e Europes, dhe rrezikojne t'a çojne kontinentin tone drejt asaje qe dikur Ronald Regan e quante "nje mije vjet erresere".
Pushtimi i Europes eshte pjese e perpjekjeve globale te Islamit per te dominuar boten. Islami eshte nje ideologji politike. Berthama e Islamit eshte Kurani. Kurani eshte nje liber qe nxit Urrejtje, Dhune, Vrasje, Terrorizem, Lufte dhe Nenshtrim. Kurani u kerkon Islamikeve qe te vrasin te gjithe jo-Islamiket. Kurani pershkruan hebrenjet si derra dhe majmuna. Churchill-i krahasonte Kuranin me librin Mein Kapf te Hitlerit.


Problemi esencial tek Kuranin eshte i dyfishte. Mbi te gjitha, ligjet e Kuranit jane te palimituara ne kohe dhe vend, dhe ju drejtohen te gjithe Islamikeve. Se dyti. Kurani eshte Fjala personale e Allahut. Nuk lejon asnje hapesire per interpretime. Qe do te thote, nuk ka asgje qe mund te quhet Islam i moderuar. Natyrisht qe ka shume musliman te moderuar, por nuk ekziston Nje Islam i moderuar. Siç e pati deklaruar nje here kryeministri turk Recep Tayyp Erdogan: "Nuk ekziston asnje Islam i moderuar. Islami eshte Islam dhe kaq".


Perveç Kuranit, eshte me shume jeta e Muhametit qe luan nje rol shume te rendesishem ne ideologjine islamike. Muhameti eshte model per te muslimanet. Dhe ai ishte nje pedofil, pushtues, vrases, nje luftetar ne kuptimin e plote fjales. Duke predikuar Islamin predikoi dhunen dhe eleminimin e te gjithe jo-muslimaneve. Ka marre pjese ne 78 beteja dhe me ushtrine e tije ka zhdukur fisin hebre Banu Kurayza. Muhameti thoshte se: "Me ka urdheruar Allahu per te luftuar kunder njerezve deri atehere kur te gjithe t'a dine se nuk ka Zot tjeter perveç Allahut dhe Muhameti eshte mesaxheri i tije".


Kane qene sjelljet e Profetit Muhamet qe kane frymezuar Ajatollahun Ruhollah Khomeini kur thoshte: "Gezimi me i madh per nje musliman eshte te vrase dhe te vritet per Allahun". Eshte sjellja dhe shembulli i Muhametit - sebashku me Kuranin - qe ka frymezuar zhihadistet qe vrane me mijera njerz te pafajshem ne New York, Madrid, Londer e Mumbai. Zonja dhe zoterinje, Islami ka kerkuar gjithmone qe te pushtoje Europen. Dhe e ka bere per shekuj te tere. Qyteti i Kostandinopojes ka rene ne shkullin XV. Dhe tani ne shekullin e XXI, Islami eshte duke tentuar perseri qe te pushtoje Europen. Kete radhe pa arme, por nepermjet AlHijira, doktrina Islamike e emigrimit. Siç na e paraqet ne nje menyre mjaft te shkelqyer miku im Sam Salomon ne librin e tije "AlHijira", kjo doktrine bazohet ne shembullin e Muhamedit, ku qe vete ai qe emigroi nga Meka ne Medine.
Lideri libik Muammare AlGaddafi ka thene: "Kemi 50 milion Islamik ne Europe. Jane shenja se Allahu do te na garantoje fitoren e Islamit ne Europe - pa shpata, pa pistoleta, pa pushtime. 50 milion Islamik do t'a trasformojne Europen ne nje kontinent Islamik ne pak dekada".


Zonja dhe zoterinje, AlGaddafi ka te drejte. Doktrina AlHijra ka, dhe ka pasur sukses. Per here te pare ne Historin boterore disa milion Islamik jetojne jashte Dar Al-Islam. Dhe ky fenomen ushtron probleme serioze per Perendimin. Zonja dhe zoterinje, Alhijra rrezikon t'i jape fund cilivizimit qe njohim.


Situata me tragjike eshte ne Europe. Vendi im eshte nje vend qe rrezikon te shenderrohet ne Holandistan, dhe Europa afer rrezikut qe te shenderrohet ne Eurabia. Vetem 12% e Islamikeve qe jetojne ne Gjermani vetekonsiderohen gjerman. Nderkohe qe Kishat jane gjysme te mbushura, Xhamite dalin si kerpudhat pas shiut. Fenomene mesjetare si burka, vrasjet per nder, dhe mutilacionet gjenitale jane duke u shenderruar ne fenomene normale. Testamente sipas Sharias, hipotekat sipas Sharias, shkollat sipas Sharias, bankat sipas Sharias, gjykatat sipas Sharias, bile edhe kukullat Barbi te mbuluara sipas Sharias - dhe e gjitha kjo ndodh ne Europe. Pa permendur faktin se mbi 70% te krimeve qe ndodhin ne Kopenhagen behen nga Islamiket. Kemi lejuar te hyje Kalin e Trojes ne Europe.


Bota e lire dhe demokratike eshte duke u perpallur me "stealth Jihad", tentativen Islamike per te futur ligjin e Sharias pak nga pak. Me lejoni te ju sjelle disa shembuj te Islamizimit ne Shtetet e Bashkuara: taksistat Islamik te Aeroportit te Minneapolis kane refuzuar me shume se 5 mije pasagjer sepse kishin me vete pije alkolike; studentet Islamik kerkojne banesa te veçanta; grate islamike kerkojne orare te ndryshme nga burrat neper palestra dhe pishina; ka pasur shkolla qe ne disa raste kane çensuruar edhe Halloween e Krishtlindjet - mes te tjerash, disa shkolla kane eliminuar mishin e derrit nga menuja e tyre me pretekstin se ofendohen Islamiket. Zonja e zoterinje, te jeni te vetedishem per faktin se ky eshte vetem fillimi. Nese gjerat do te vazhdojne keshtu, do t'u duhet te perballini me te njejtat probleme qe perballemi aktualisht ne ne Europe.


Nese nuk bejme asgje per te ndaluar Islamizimin e Europes , do te humbim gjithçka: identitetit tone, kulturen tone, Shtetin tone kostitucional e demokratik, lirine dhe cilivizimin tone. Ne Europe jemi duke humbur te drejten e lirise se fjales, te drejten per te kritikuar Islamin. Besoj, se kritika ndaj besimeve fetare dhe ideologjive duhet lejuar gjithmone ne nje bote te lire. Te drejtat e njeriut ekzistojne per te mbrojtur individet, jo religjonet dhe ideologjite. Propozoj qe te gjitha ligjet qe kane lidhje me diskutime qe permbajne urrejtje te revokohen ne te gjithe Europen. Europa duhet mbroje lirine e te shprehurit me aq pasion sa e bejne Shtetet e Bashkuara. Bile Europa duhet te adoptoje modelin amerikan, ne kete prizem. Diferenca mes Shteteve te Bashkuara dhe Europes verehet ne lidhje me filmin tim "Fitna"; pak muaje me pare jam ftuar nga Senatori amerikan John Kyl per te ja shfaqur filmin tim Senatit amerikan. Ne te kundert, shikimi i filmit tim eshte çensuruar dy here nga ana e Parlamentit europian. Duhet te angazhohemi qe liria e te shprehurit te ushtrohet ne te njejten menyre si ne Washington ashtu edhe ne Bruksel e Strazburg. Ne kete drejtim propozoj nje Emendament europian.
Zonja dhe zoterinje, eshte nje vend Perendimore qe ka qene i detyruar te luftoje kunder Zhihadit Islamik, per Vlerat e tije, qe nga dita qe eshte krijuar: ky vend eshte Izraeli. Si "zog ne minieren e qymyrit". Me lejoni te them diçka ne lidhje me kete vend te shkelqyer.


Kam pasur fatin dhe privilegjin qe te jetoj per pak vite ne Izrael, dhe qe nga ajo dite kam vizituar Izraelin shpesh here. Une e dua Izraelin. Megjithate, ne Europe, te jeshe pro Izraelit te rend nje njeri te rrezikshem. Izraeli eshte nje Fener Drite, ne nje zone qe nga te gjitha drejtimet e tjera qe t'a shikosh eshte e erret si katran. Izraeli eshte nje Demokraci Perendimore ndersa Siria, Arabia Saudite, Irani dhe Egjypti jane diktatura mesjetare.
I ashtuquajturi Konflikti i Lindjes se Mesme eshte nje konflikt mes ideologjive; eshte nje beteje mes Islamit dhe Lirise. Nuk ka te beje fare problemi i territorit te Rripit te Gazes, te Judese apo Samarise, ka te beje Zhihadi. Per Islamin krejt territori i Izraelit eshte nje territor i pushtuar. Islamiket shikojne edhe Tel Avivin dhe Hajfen si territore te pushtuara nga Izraeli.


Jam per zgjidhjen dy popuj dy Shtete. Por per zgjidhjen e propozuar nga Churchill ne vitin 1921, kur Palestina ishte e ndare ne dy pjese, ne nje pjese hebraike dhe ne nje pjese tjeter arabe. Palestina arabe tani quhet Jordani, qe do te thote se ekziston nje Shtet palestinez. Duke marre parasyshe se 80% e popullsise saje i ka rrenjet ne anen tjeter te Jordanise, nuk ka dyshim se Jordania eshte me te vertete Shteti palestinez. Dhe Izraeli duhet te beje ç'eshte e mundur qe te ja tregoje Botes kete te vertete.



Islami detyron Izraelin qe te luftoje, dhe Izraeli, perveç se per veten e vet, eshte duke luftuar per te gjithe Ne, per te gjithe Perendimin. Ekzaktesisht si ata Ushtaret amerikan qe erdhen ne Siçili ne vitin 1943, apo ata qe zbarkuan ne Normandi ne vitin 1944, ashtu sot djemet dhe vajza Izraelit jane duke luftuar per lirine tone, per cilivizimin tone.


Si Bosnja, Kosova, Nigeria, Sudani, Kaukazi, Kashmiri, Tajlanda e jugut, Kina perendimore dhe Filipinet e jugut, ashtu edhe Izraeli eshte gjetur ne linjen ndarse mes Dar Al-Islam, bota Islamike, dhe Dar Al-Harb, bota jo-Islamike. Nuk eshte e rastesishme qe gjate kesaje linje, gjaku derdhet si lume, dhe ne shume vende lufta mbreteron sovrane. Duhet te lirohemi nga ky gabim politically-correct, qe pretendon se te gjitha keto konflikte, jane konflikte lokale dhe te ndara nga njera-tjetra. Ju lutem shume, na lejoni qe t'i shikojme gjerat ne nje kuader me te zgjeruar, qe te gjithe keta konflikte kane lidhje me Zhihad: Zhihadin e frymezuar nga Muhameti.
Zonja e zoterinje, Europa duhet te mbeshtese plotesisht Izraelin ne luften e tije kunder atyre qe e kercenojne, qofshin ata Hezbollah, Hamas apo Irani berthamor. Europa, duke ju referuar edhe historise se saje, ka obligimin moral qe te parandaloje nje Holokast tjeter kunder Hebrenjeve.


Te dashur, Islami ne nje fare menyre nuk eshte problemi kryesor. Problemi kryesor eshte relativizmi kulturor. Idea e çmendur se te gjitha kulturat jane njilloj. Me lejoni te ju them se jane shume te ndryshme. Kultura jone e bazuar ne Kristianezem, ne Hebraizem e Humanizem, eshte shume me e mire se kultura Islamike, dhe jam krenar t'a theksoj nje gje te tille. Por shume leader qeverish, gjykates, prifterinje, kisha, universitete, media, jane te perfeshire ne filozofine e semure(relativizem), jane te gjithe te verberuar nga "political Correctness", dhe kane marre anen e e Islamit. U vjen keq per Islamiket dhe kane meshire per ta. Relativizmi kulturore eshte duke dobesuar Perendimin nga dita ne dite. Si shkak te relativizmit kulturore ç'do dite vdes nje cope e lire e Perendimit. Shume politikan besojne se puna e tyre nuk eshte qe te mbrojne Demokracine, por t'i lehtesojne rrugen vendosjes se ligjit te Sharias.


Zonja dhe zoterinje, shpesh here me kerkohet nese une kam ndonje pergjigje per te zgjidhur kete problem. Sigurisht qe e kam ndonje pergjigje. Jane shume gjera qe mund te bejme per te ndaluar Islamizimin e Perendimit:


1. T'i themi mjaft relativizmit kulturore. Kemi nevoje per nje artikull ne Kushtetutat tona qe te veje te zeze mbi te bardhe, qe kultura jone eshte habraiko-kristiane-humaniste.


2. Ka ardhur koha qe Islami mos te konsiderohet nje Religjon. Islami eshte nje ideologji totalitare. Me fjale te tjera, e drejta e lirise se besimit nuk ka te beje fare me Islamin.


3. Duhet te ndalojme emigracionin nga Vendet Islamike. Duhet t'i themi mjaft fenomenit te AlHijra.


4. Duhet te largojme definitivisht nga vendet tona kriminelet e huaj dhe ato me dopoi shtetesi, pas qe t'u hiqet shtetesia europiane, duhen derguar ne vendet arabe. Ne te njejten menyre, duhen larguar te gjithe ata qe nxisin Zhihadin dhe dhunen.


5. Kemi nevoje per nje Emendament europian qe te forcoje lirine e te shprehurit.


6. Duhet te bejme te mundur qe ç'do antar i nje minorance jo-perendimore te firmose nje kontrate qe pranon juridikisht te asimilohet ne kulturen tone.


7. Kemi nevoje per nje angazhim te detyrueshem dhe besnikeri ndaj te gjitha Vendeve Perendimore.


8. Te ndalojme ndertimin e xhamive. Deri atehere kur te lejohet ndertimi i kishave dhe sinagogave ne vendet arabe si Arabia Saudite, ne duhet te ndalojme ndertimin e xhamive ne vendet tona. Te mbyllen menjehere ato xhami ku nxitet dhuna dhe terrori. Te mbyllen te gjitha shkollat Islamike, sepse jane institucione fashiste dhe femijet duhen mbajtur larg nga nje edukim qe bazohet ne ideologjine e urrejtjes dhe dhunes.


9. Te lirohemi nga lideret e paafet aktual. Kemi privilegjin te jetojme ne Demokraci. Na lejoni te perdorim kete privilegj per te zevendesuar frikacaket me heronje. Kemi nevoje per me shume Churchill-a dhe me pak Chamberlain.
Duhet te leme menjane mbrojtjen dhe te hedhemi ne kundersulm. Nuk mund te ja lejojme vetes qe te qendrojme te ulur ne karriget tona dhe te shkelemi me kembe nga Islamiket. Nese na bombardojne me ligjin e Sharias , ne i bombardojme me te drejtat tona te njeriut. Nese na bombardojne duke na paditur ne gjykate, ne i bombardojme duke u pergjigjur ne gjykate. Duhet t'u kundervihemi duke ju treguar se miliona njerz jane te lodhur nga kjo situate dhe nuk durojne dot me. Duhet t'ua bejme te ditur se miliona dashamires te Lirise tani thone Mjaft.
Kjo eshte arsyeja qe ne vitin 2010 do te rregjistroj nje film te ri, Fitna2. Filmi nuk do te bazohet me mbi Kuranin, por mbi Islamizimin e Perendimit dhe pasojat e tije - per shembull per lirine e te shprehurit. Ju siguroj se do te vazhdoj luften time per Liri.


Pas publikimit te filmit tim Fitma, pesuam kercenime per bojkotim ekonomik dhe flamuri i Hollandes u dogj ne te gjitha vendet Islamike. Jam ndjekur penalisht si ne vendin tim ashtu edhe ne France dhe Jordani. Jam ndaluar te hyje ne Mbreterine e Bashkuar dhe Indonezi, ndersa imami me radikal ne Hollande me ka kerkuar demshperblim duke me kercenuar se do te me çoje ne gjykate. E gjithe kjo ka ndodhur per pozicionin tim ne lidhje me Islamin, dhe Al Kaeda ka vendosur qe te me vrase. Me besoni, nga nevoja per t'u mbrojtur kam jetuar per pese vjet ne qeli burgu dhe kazerma ushtarake.


Zonja dhe zoterinje, perveç lajmeve te keqija, per fat te mire ka edhe disa lajme te mira. Nuk kam asnje dyshim ne mendjen time se Liria do te triumfoje mbi erresiren mesjetare, bile ka edhe shenja mjaft shpresedhenese. Javen e kaluar Parlamenti hollandez miratoi nje kerkese te propozuar nga partia ime, ku kerkojme te bllokojme ç'do dialog me zyrtaret e Hamasit. Dhe sipas sondazheve te fundit, nese zgjedhjet do te zhvilloheshin ne kete moment, Partia ime, Partia e Lirise, do te jete partia me e madhe ne Hollande. Ndoshta ju ne keto momente jeni duke folur me kryeministrin e ardheshem te Hollandes. Dhe ju kerkoj, nese kjo gje mund te arrihet ne Hollande, pse mos te arrihet ne te gjithe boten Perendimore?


Nese Hollanda ka qene vendi i pare qe eshte zhytuar ne keneten e multikulturalizmit, pse mos te jete vendi i pare qe te gjeje nje rrugedalje? Se fundi, zonja e zoterinje, nuk duhet te harrojme ata qe na sollen lirine. Me mijera ushtare amerikan luftuan, dhane jeten duke derdhur gjakun e tyre per lirine e Europes. Ushtaret amerikan nuk rane per nje Europe te islamizuar, ata heronje rane per nje Europe te lire. Ne u detyrohemi shume atyre heronjeve kaq kurajoz. Nuk mund te shesim as te falim trashigimine qe na lane.


Presidenti i trete dhe ati shpirteror i ketije kombi te madh thoshte se, "Cmimi i lirise eshte vigjilenca e perjetshme". Dhe si shpesh here ne Histori, Thomas Jefferson kishte te drejte. Liria jone duhet ruajtuar me kujdes shume te madh. Dhe jemi ne qe kemi obligimin moral dhe historik per t'a bere nje gje te tille. Vetem per nje moment, po te heqim dore nga vigjilenca jone, mund te na kushtoje shume shtrejte, mund te humbim lirine tone te shejte. Eshte pikerisht keshtu. Shpesh here ka ndodhur nje gje e tille gjate Historise. Ju lutem, mos te lejojme qe te ndodhe kurre me.


C'do gje qe na perket duhet t'a ruajme me te gjitha forcat tona: identitetin tone, kulturen tone, kushtetuten tone demokratike, lirine dhe cilivizimin tone. Jua kemi per borxh femijeve tane.


Perkthyer ne shqip nga Vladimir Bruçaj
I takon lexuesve qe te gjykojne duke i ballafaquar te dyja shkrimet e paraqitura.